حق بيمه ساليانه به انگلیسی

بازخرید بیمه عمر به انگلیسی

Yearly premium

Life insurance surrender

شرح اصطلاحات بيمه اي – به ترتيب حروف فارسی

الف :

ادعاي خسارت (Claim)
وقوع خطر يا پيشامدي که موجب انجام تعهد مالي يا تعهد اساسي بيمه گر شود.

ارزش باز خريدي (Surrender Value)
در نوع ويژه اي از بيمه زندگي، چنانچه قبل از موعد پرداخت مزايا، بيمه نامه به عللي تداوم نيابد، کمتر از سرمايه اي که در بيمه نامه نوشته شده به بيمه گذار پرداخت مي شود، که به آن سرمايه مخفف مي گويند. سرمايه مخفف شامل همه بيمه هاي زندگي نمي شود.

استثنائات (Exclusions)
وقايعي که مشمول بيمه نمي شوند يا از تعهد بيمه گر خارج اند در اصطلاح بيمه، استثنائات بيمه اي ناميده مي شوند.

الحاقيه (Endorsement)
نوشته اي است که به بيمه نامه ضميمه مي شود و جزو جدايي ناپذير آن به حساب مي آيد. در واقع تغييراتي که بعدا در بيمه نامه به وجود مي آيد، معمولا از طريق صدور الحاقيه انجام مي پذيرد.

ب :

بازرس خسارت (Loss Adjuster)
شخص مستقلي است که از شرکت بيمه دستمزد دريافت مي کند و براي پاسخ به اين پرسشها به بررسي مي پردازد: آيا خسارت ادعا شده تحت پوشش بيمه است و مربوط به بيمه گذار شرکت بيمه؟ مقدار خسارت قابل پرداخت چقدر است؟

بيمه (Insurance)
بيمه عملي است که بموجب آن يک طرف (بيمه گذار) متعهد پرداخت مبلغي به نام حق بيمه مي شود و طرف ديگر بيمه گر با قبول مجموعه خطرهايي طبق موازين آماري پرداخت خسارت را در صورت تحقق خطر بعهده مي گيرد.

بيمه آتش سوزي (Fire Insurance)
تامين و جبران زيانهايي که بر اثر وقوع آتش سوزي به اموال و دارايي مورد بيمه وارد مي شود.

بيمه اتکايي (Reinsurance)
عبارت است از قرارداد واگذاري که بموجب آن شرکت بيمه درصد يا قسمتي از خطرات مورد تعهد خود را بر اساس يک قرارداد اتکايي نزد يک يا چند شرکت بيمه اتکايي، بيمه کند.

بيمه اجباري (Compulsory Insurance)
هر يک از انواع بيمه که به حکم قانون لازم الاجرا باشد.

بيمه از کار افتادگي دايم (Permanent Health Insurance)
در اين بيمه نامه، تا زمانيکه بيمه گذار بعلت حادثه يا بيماري قادر به کارکردن نباشد، به وي حقوق پرداخت مي شود. اين پرداخت معمولا تا هنگام بازنشستگي ادامه مي يابد.

بيمه اموال (Property Insurance)
اين نوع بيمه ها، اموال مشخصي را که ممکن است بر اثر حوادثي همچون آتش سوزي، طوفان يا دزدي زيان ببينند يا خراب شوند، تحت پوشش قرار مي دهد.

بيمه باربري دريايي (Marine Insurance)
خسارت وارد شده به محموله وسايل حمل و نقل در هنگام بار گيري و تخليه، با اين بيمه تحت پوشش قرار مي گيرد.

بيمه با سرمايه افزايشي (Increasing Term Insurance)
در اين نوع بيمه نامه زندگي، سرمايه بيمه نامه با گذشت هر سال بر اساس درصد معيني از سرمايه اوليه افزايش مي يابد. اين بيمه نامه براي افرادي طراحي شده است که به دليل افزايش ساليانه حقوق، توانايي پرداخت حق بيمه بيشتري دارند و ارزش زندگي آنان هم رو به افزايش است.

بيمه بدنه کشتي و هواپيما (Aviation and Marine Transport)
اين بيمه خسارت وارد شده به کشتي و هواپيما را تحت پوشش قرار ميدهد.

بيمه تمام خطر (All Risk Insurance)
در اين نوع بيمه، تمامي موارد محتمل در وقوع خسارت تحت پوشش شرکت بيمه قرار مي گيرد، بغير از مواردي که در بيمه نامه استثنا تلقي شده است.

بيمه جامع (Comprehensive Insurance)
بيمه نامه اي است که مجموعه اي از خطرهاي مشخص را تحت پوشش مي گيرد.

بيمه جايگزيني کهنه با نو (New-for-old)
اين پوشش براي مواردي است که شي صدمه ديده با شي نو جايگزين شود و بيمه گر هزينه استهلاک و استفاده از شي کهنه را از خسارت پرداختي کسر نکند.

بيمه حوادث شخصي (Personal Accident Insurance)
در اين بيمه نامه چنانچه بيمه شده در حادثه اي مجروح شود، بيمه گر مبلغ مشخصي را به وي پرداخت مي کند. همچنين اگر حادثه به معلوليت منجر شود بر اساس نوع آن، پرداختها بصورت هفتگي، دوره اي يا يکجا انجام مي گيرد.

بيمه درمان خصوصي (Private Medical Insurance)
هزينه هاي معالجات پزشکي با اين بيمه نامه قابل پرداخت است.

بيمه درماني گروهي (Group Permanent Health Insurance)
بيمه اي است که کارفرمايان اخذ مي کنند، تا کارگران يا کارکنان را در قبال هزينه درمان بيماريها تحت پوشش قرار دهند.

بيمه زيان پولي (Pecuniary Loss)
اين نوع بيمه هر نوع زيان مالي را که ممکن است به علت اختلال در فعاليت اقتصادي و وامهاي رهني اتفاق افتد تحت پوشش قرار ميدهد.

بيمه ساختمان (Building Insurance)
بيمه نامه اي است که بناي خانه يا ديگر ساختمانها را در قبال خطرهاي متعدد تحت پوشش قرار ميدهد.

بيمه شده (Insured)
شخصي است که حيات يا سلامت او موضوع بيمه قرار ميگيرد.

بيمه شکست ماشين آلات (Mechanical Breakdown Insurance)
پوشش هزينه خراب شدن ماشين آلات، اتومبيل و لوازم منزل، با اين بيمه انجام ميگيرد.

بيمه گذار (Policyholder)
شخصي که قرارداد بيمه را منعقد و پرداخت حق بيمه را تعهد ميکند. در بيمه هاي اموال و مسئوليت بيمه گذار مشخص است، اما در بيمه هاي اشخاص گاهي بيمه گذار يک شخص يا يک موسسه است و بيمه شدگان، اشخاص ديگري ميباشند.

بيمه گر (Insurer)
شرکت يا موسسه مجازي است که طبق قانون و مقررات مملکتي و ضوابط فني به عمليات بيمه گري، يعني قبول ريسک و تعهد جبران خسارت يا پرداخت سرمايه بيمه، اشتغال مي ورزد.

بيمه عمر زماني نزولي (Decreasing Term Insurance)
طبق شرطي که در برخي از بيمه نامه هاي زندگي قيد مي شود، سرمايه بيمه نامه با گذشت هر سال به مقدار مشخصي کم مي شود، تا در نهايت به صفر برسد. اين شرط براي کساني مفيد است که با گذشت زمان نياز آنان به پوشش بيمه اي کم مي شود.

بيمه عمر گروهي (Group Life Insurance)
بيمه نامه اي است که همزمان تعدادي از کارکنان يا کارگران يک ساختمان را تحت پوشش قرار مي دهد. اين نوع بيمه معمولا در گروههاي کارفرمايي و کارگري رايج است و کارفرما، کارگران را به ميزان چند برابر حقوق آنان، بيمه عمر به شرط فوت مي کند.

بيمه مسئوليت (Liability Insurance)
در اين نوع بيمه، شخص مي تواند متناسب با حرفه و شغل خود مسئوليت خود را با خريد بيمه نامه مسئوليت تحت پوشش قرار دهد.

بيمه مسئوليت مدني دارندگان وسايل نقليه موتوري (Motor Insurance)
اين بيمه مسئوليتهاي قانوني ناشي از استفاده از اتومبيل را که بر اثر زيان و خسارت به ديگر افراد وارد مي شود، تحت پوشش قرار مي دهد.

بيمه مسئوليت مدني کارفرمايان (Employers Liability Insurance)
پوشش کارفرمايان در مقابل خسارتهايي که از طرف کارکنان اداري يا کارگران آنان در حين يا به مناسبت آن به اشخاص ثالث وارد شود.

بيمه مستمري عمر (Annuity)
نوعي بيمه عمر که بموجب آن بيمه گر با دريافت حق بيمه (بطور يکجا يا با اسقاط) متعهد پرداخت مستمري تمام عمر يا مستمري تا مدت معين مي شود.

بيمه مشترک (Co-insurance)
عبارت است از اجتماعي بين بيمه گر و بيمه گذار که بمنظور پوشش مورد بيمه، هر يک به نسبت معيني پس از احتساب کاستني ها، تقسيم ريسک مي نمايند.

بيمه نامه (Policy)
سندي است که به امضاي بيمه گر و بيمه گذار ميرسد و تجلي و تظاهر قرارداد بيمه مي باشد.

بيمه نامه انفرادي زندگي (Individual Policy)
بيمه نامه اي که فرد با آن زندگي خود و بستگان را تحت پوشش قرار دهد.

بيمه نامه تمام عمر (Whole Life Policy)
بيمه نامه اي است که در آن حق بيمه در تمام عمر يا تا زمان مشخصي پرداخت مي شود و مزاياي بيمه هر زمان که شخص بيمه شده فوت کند به بازماندگان پرداخت خواهد شد.

بيمه نامه جبران خسارت حرفه اي (Professional Indemnity Insurance)
اين بيمه نامه، متخصصان رشته هاي مختلف را در قبال خسارتهاي ناشي از اشتباهات و غفلتهاي هنگام کار تحت پوشش قرار مي دهد.

بيمه نامه مازاد (Loss of Excess Policy)
در اين بيمه نامه، براي جلوگيري از افزايش هزينه هاي بيمه گر حداقلي از خسارت را بيمه گذار پرداخت مي کند براي مثال، خسارتهاي تا ده هزار تومان را بيمه گذار پرداخت مي کند، ولي چنانچه خسارت بيشتر از اين مقدار باشد، همه آن را بيمه گر پرداخت خواهد کرد.

بيمه نامه مانده بدهکار(Mortgage Protection Policy)
بر اساس اين نوع بيمه نامه عمر در مواردي که وام گيرنده قبل از پرداخت همه اقساط وام فوت کند، شرکت بيمه پرداخت بقيه اقساط را بر عهده مي گيرد.

بيمه نامه مسئوليت عمومي (Public Liability Policy)
مسئوليتهاي قانوني که براثر وارد آمدن صدمه يا زيان غير عمدي به ديگران ايجاد مي شود، با اين بيمه نامه تحت پوشش قرار مي گيرد.

بيمه هاي بلند مدت (Long Term Insurances)
بيمه خطرهايي است که دامنه پوشش آنها در يک دوره بيشتر از يکسال است و حق بيمه آنها از ابتدا بر اساس دوره بلند مدت محاسبه مي شود. اين نوع قرار دادهاي بيمه اي همانند بيمه هاي زندگي و پس انداز، منبع سرمايه گذاري ارائه مي کنند.

بيمه وثيقه (رهن) (Mortgage Insurance Policy)
تضمين طلب يا وثيقه طلب يا سپرده براي اطمينان از وصول طلب. بيمه خود نوعي وثيقه است و بدهکار مي تواند در برخي موارد بجاي وثيقه ملکي بيمه نامه اي تهيه کند و به طلبکار خود بدهد.

پ :

پرداخت مشترک (Co-payment)
پرداخت قسمتي از هزينه هاي پزشکي، خدمات اورژانسي مورد نياز افرادي که تحت پوشش بيمه درماني گروهي مي باشند.

پوشش بيمه اي (Cover)
تضمين و تاميني که بيمه گران در مقابل دريافت حق بيمه با صدور بيمه نامه در اختيار بيمه گذاران قرار مي دهند.

ت :

تشديد خطر (Hazard)
به چيزي گفته مي شود که شانس وقوع خسارت ناشي از بروز يک خطر معين را افزايش مي دهد.

تخفيف عدم خسارت (No Claim Discount)
هنگامي که در يک دوره پوشش (بويژه در بيمه هاي اتومبيل) بيمه گذار خسارتي از بيمه گر نگرفته باشد، براي تجديد بيمه نامه در دوره بعد مقداري از حق بيمه بصورت تخفيف کاسته مي شود.

تعهدات (Warranties)
اصول اساسي در قرارداد بيمه که در صورت تخلف يکي از طرفين، به زيان ديده اين اجازه را مي دهد که قرارداد مذکور را فسخ نمايد.

تقصير (Negligence)
تخلف از تعهدات قراردادي يا الزامات قانوني يا انجام ندادن تکليفي که انسان در مقابل ديگران دارد و بايد آن را با مراقبت و درستي انجام دهد.

تواتر خسارت (Frequency)
رابطه يا نسبت تعداد خسارتهاي اعلام شده در يک مدت معين به تعداد خطرهاي بيمه شده در همان مدت در يک رشته معين بيمه اي.

ج :

جانشيني (Subrogation)
در زمان تصفيه خسارت، بيمه گران با دريافت رسيد خسارت از بيمه گذار جانشين او ميشوند و بيمه گذار با امضاي رسيد خسارت، کليه حقوق و دعاوي خود را عليه مقصر حادثه يا مسئول خسارت تا ميزان خسارت دريافتي به بيمه گر واگذار مي کند.

ح :

حادثه (Accident)
عبارت است از پيشامد ناگهاني و به نسبت شديدي که در اثر عوامل خارجي بدون دخالت اراده بيمه گذار يا بيمه شده رخ دهد و موجب زيان بدني يا مالي شود.

حادثه قهري، بلاهاي آسماني (Act of God)
حوادثي که ناشي از بلاياي طبيعي بوده و کسي در وقوع آن دخيل نيست (مانند زلزله، سيل و طوفان).

حد (Limit)
حداکثر ميزاني که در بيمه نامه براي تحت پوشش قرار دادن خطر تعهد شده است.

حد اعلاي حسن نيت (Utmost Good Faith)
قرارداد بيمه مبتني بر حسن نيت است بدين معني که بيمه گران صداقت و حسن نيت بيمه گذاران را اساس کار خود قرار مي دهند. به همين جهت شرکتهاي بيمه بر اساس اظهار و اطلاعي که، بيمه گذاران در پيشنهادهاي بيمه قيد مي کنند، اهميت خطر و تعهد خود را تخمين ميزنند.

حقايق مهم بازگوکردني (Material Fact)
هر نوع اظهار و اطلاعي که بتواند در تعيين نرخ حق بيمه و تعهد خسارت توسط بيمه گر تاثير گذار باشد.

حق بيمه (Premium)
مبلغي که بيمه گذار در مقابل تحصيل تامين بيمه اي يا تعهد جبران خسارت توسط بيمه گر، به او ميپردازد.

حق بيمه ساليانه (Yearly Premium)
حق بيمه اي است که در پايان هر دوره بر اساس شرايطي که در بيمه نامه مشخص مي شود پرداخت آن تکرار مي شود.

حق بيمه مازاد (Loading)
بمعناي آن است که از بيمه گذار بعلت موقعيت ويژه بيشتر از (ميانگين) رشته بيمه مربوط، حق بيمه دريافت شود.

خ :

خسارت بدني (Bodily Injury)
زيانهاي وارد به سلامتي يا حيات انسان مانند جرح، نقض عضو و از کارافتادگي دائم يا موقت – فوت بر اثر حادثه يا بيماري.

خسارت کلي (Write-off)
اتومبيل صدمه ديده اي که با تعمير درست نشود يا هزينه تعمير آن از ارزش قبل از تصادف بيشتر باشد.

خسارت مادي (Physical Damage)
اصطلاحي کلي که به خسارات عيني بر اشيا اطلاق مي شود.

خطر (Peril)
عبارت است از واقعه اي که در زمان کم و بيش دور و نزديک احتمال وقوع داشته باشد و بتوان درجه احتمال وقوع آن را پيش بيني کرد.

خطر (Risk)
خطر عبارت است از اتفاق يا پيشامد احتمالي که زمان وقوع آن نامعلوم بوده، تحقق آن بستگي به ميل و اراده طرفهاي قرارداد بيمه نداشته باشد.

خطرات اخلاقي (Moral Hazards)
شرايط روحي و خصوصيات افراد که احتمال وقوع خطر را بالا ميبرد.

خطرهاي بيمه ناپذير (Uninsurable Risks)
وقايعي که از نظر فني و قانوني نمي توان آنها را بيمه کرد و در جاييکه وقوع آنها اجتناب ناپذير است مانند جنايت، خسارت عمدي و جريمه ها.

خود بيمه گي (Self Insurance)
موسسه اي که با تجمع و گردآوري سرمايه و منابع مالي خود کار مقابله با عواقب خطر ها يا جبران خسارتهاي خود را به دوش مي گيرد.

د:

درآمد سرمايه گذاري (Investment Income)
درآمدي است که بيمه گر از محل سرمايه گذاري حق بيمه هايي بدست مياورد که هنوز صرف پرداخت خسارت نشده است.

دلال رسمي بيمه (Broker)
شخصي که به حرفه عرضه و فروش بيمه اشتغال دارد و به وکالت از طرف مشتريان خود ريسکهاي قابل بيمه را نزديک يک يا چند بيمه گر بيمه مي کند.

ذ:

ذينفع (Beneficiary)
شخص يا اشخاصي که بعنوان ذينفع از سرمايه بيمه يا مستمري يا غرامت بيمه توسط بيمه گذار در زمان حيات او تعيين ميشوند و بيمه گر متعهد به اجراي اين ترتيب است.

ر:

راهن (Mortgagor)
شخص وام گيرنده که بيمه نامه اي بعنوان وثيقه نزد مرتهن مي گذارد.

ريسکهاي خاص (Particular Risks)
متضمن خسارتهايي است که از وقايع انفرادي بوجود مي آيند و بيشتر، افراد را تحت تاثير قرار ميدهند.

ريسکهاي خالص (Pure Risks)
ريسکهايي هستند که احتمال خسارت يا عدم خسارت دارند، بنابراين خطرات طبيعي يا پيامدهاي ناشي از اشتباهات انساني معمولا فقط ريسکهاي خالص هستند.

ريسکهاي سوداگرانه (Speculative Risks)
وضعيتي را که در آن احتمال سود، زيان و عدم زيان باشد را توصيف ميکنند، بنابراين جزو ريسکهاي قابل بيمه نمي باشند.

ريسکهاي عام (Fundamental Risks)
ريسکهاي عام از پديده هاي اقتصادي، اجتماعي، طبيعي، بهداشتي و يا سياسي ايجاد ميشوند. جنگ، زمين لرزه، بيماريهاي گوناگون و رکود اقتصادي که به بيماري منجر مي شود، نمونه هايي از ريسکهاي عام هستند.

س:

سرمايه بيمه زندگي (Benefit)
پولي است که شرکت بيمه بعد از ادعاي خسارت يا موقع تعيين شده به ذينفع بيمه نامه مي پردازد.

سرمايه تحت پوشش (Sum Insured)
ارزشي است که هر دارايي به آن مقدار بيمه شده و حداکثر مبلغي است که شرکت بيمه براي هر خسارت خواهد پرداخت. در بيمه زندگي مبلغي است که بيمه گر پرداخت آن را تضمين کرده و ممکن است سرمايه افزوده هم به آن اضافه شود.

سهم بيمه اي (Contribution)
بهاي بيمه يا سهم بيمه گذار در بيمه شدن که بر خلاف حق بيمه حالت متغير دارد. سهم بيمه بيشتر در شرکتهاي بيمه تعاوني يا شرکتهاي متقابل بيمه متداول است و هر عضو شرکت آن را مي پذيرد.

ش:

شدت خسارت (Severity)
ميزان خسارت نهايي وارده که يکي از معيارهاي برآورد حق بيمه مي باشد.

شرکتهاي بيمه اختصاصي (Captive Insurance)
شرکتهايي هستند که معمولا موسسات بزرگ تاسيس ميکنند و تامين مالي ريسکهاي مربوط به آن موسسه را بر عهده دارند.

شرايط بيمه نامه (Conditions)
قسمتي از بيمه نامه است که در آن قواعدي مطرح ميشود و بيمه گر و بيمه گذار بايد آنها را رعايت کنند. براي نمونه بيمه گذار موظف است که از اموال تحت پوشش بيمه به خوبي مراقبت کند و وقوع حادثه را در اولين فرصت به اطلاع بيمه گذار برساند.

شرايط قابل تبديل (Convertible Terms)
اگر اين شرط در بيمه نامه زندگي گنجانده شود، بيمه گذار ميتواند بيمه نامه زماني خود را بدون نياز به معاينات پزشکي مجدد، به يکي از بيمه نامه هاي تمام عمر يا عمر و پس انداز تبديل کند.

شرط تمديد (Renewable Term)
اين شرط به بيمه گذار اختيار ميدهد که بعد از دوره زماني مشخصي، بدون نياز به ارائه مدارک پزشکي بيشتر، بتواند دوره پوشش بيمه نامه خود را افزايش دهد، مشروط بر اينکه سن بيمه شده به بالاتر از 65 سال نرسد.

شخص ثالث (Third Party)
شخصي غير از بيمه گذار و بيمه گر است که در يک حادثه تحت پوشش بيمه خسارت مي بيند.

ع:

علت بلافصل (Proximate Cause)
موثرترين علت در بين زنجيره اي از علتها که بصورت مستقل و بدون دخالت نيرويي ديگر موجب ايجاد خسارت مي شود.

غ:

غرامت (Indemnity)
شامل مبلغي است که بيمه گر متعاقب يک خسارت به شخص ثالث زيان ديده ميپردازد و هم شامل زيان و خسارتي است که به خود بيمه گذار به علت وقوع خطر وارد مي شود و بيمه گر با دريافت حق بيمه متعهد پرداخت آن گرديده است.

ف:

فرم تقاضاي بيمه (Application Form)
نوعي پرسشنامه است که در آن سوالاتي به منظور شناسايي بيمه گذار و شناخت مشخصات و موقعيت خطر مطرح شده است و بيمه گذار با پاسخ دادن به آنها بيمه گر را در ارزيابي خطر و تعيين نرخ حق بيمه و قبول بيمه ياري مي کند.

ک:

کارمزد (Commission)
درصد يا قسمتي از حق بيمه که بابت فروش بيمه يا تصدي امور بيمه اي از طرف شرکت بيمه به واسطه هاي بيمه پرداخت مي شود. درصد کارمزد بيمه بر حسب رشته هاي مختلف بيمه متفاوت است.

کاستني(Deductible)
درصد يا قسمتي از خسارت که طبق شرايط بيمه نامه بعهده بيمه گذار است و بيمه گر نسبت به آن تعهدي ندارد مگر آنکه در مورد نوع و نحوه محاسبه آن توافق شده باشد.

کاهش ارزش (Value of Diminution)
نظريه اي که بر مبناي آن وسايط نقليه پس از تصادف و تعمير مقداري از ارزش خود را از دست مي دهند.

م:

مرتهن، وام دهنده (Mortgagee)
شخص وام دهنده است که ميتواند از شخص بدهکار خود بيمه نامه اي به عنوان وثيقه دريافت کند و معادل وجهي باشد که او وام داده است.

مقدار حق بيمه (Premium level)
حق بيمه اي است که طبق شرايط بيمه نامه به بيمه گر پرداخت مي شود.

مستمري (Pension)
حقوقي است که بعد از بازنشستگي به افراد پرداخت مي شود.

مديريت ريسک (Risk Management)
مديريت ريسک شامل فرايندي است که طي آن با انتخاب تکنيکهاي مناسب براي برخورد با ريسکهاي خالص که شامل بيمه نيز مي شود درگير است و شامل ارزيابي ريسک، کنترل ريسک، تامين مالي ريسک، اجرا و مراقبت از آن مي باشد.

معافيت از پرداخت حق بيمه (Waiver of Premium)
يکي از مزاياي اختياري بيمه زندگي است و بمعناي آن است که چنانچه بيمه گذار بر اثر بيماري يا آسيب ديدگي جسماني نتواند حق بيمه را پرداخت کند، شرکت بيمه حق بيمه ها را خواهد پرداخت.

موضوع بيمه اي (Subject Matter of Insurance)
آنچه موضوع بيمه يا موضوع قرارداد بيمه قرار ميگيرد قبول خطر (تعهد جبران خسارت يا پرداخت سرمايه) است. بنابراين خطر را موضوع بيمه، وآنچه را که در مقابل خطر بيمه ميشود را مورد بيمه مي ناميم.

موعد پرداخت (Maturity)
تاريخي است که براي زمان پرداخت سرمايه بيمه هاي عمر و پس انداز توافق و تعيين شده و در آن هنگام سرمايه بيمه نامه و ديگر مزاياي آن قابل پرداخت است.

ن:

نرخ (Rate)
قيمت بيمه نامه است که معمولا بصورت هزينه يک واحد پوشش بيان مي شود براي مثال: 1000 ريال براي هر يک ميليون ريال سرمايه تحت پوشش.

نرخ تداوم (Persistency)
نرخي است که بر اساس آن بيمه گذاران بيمه نامه خود را نزد بيمه گر ادامه ميدهند.

نرخ ترکيبي (Combined Ratio)
مجموع ميزان نرخ زيان ونرخ هزينه و نرخ عدم ادعاي خسارت بيمه گذار.

نرخ خسارت (Loss Ratio)
درصد خسارت نسبت به حق بيمه هاي مربوط به عملکرد سالي که اين خسارتها در جريان آن اتفاق افتاده اند.

نفع قابل بيمه (Insurable Interest)
نوعي از نفع مالي بوده که فرد بايد داشته باشد تا قانونا پوشش بيمه قابل اجرا داشته باشد.

نماينده بيمه (Agent)
شخصي است که براي يک شرکت بيمه، به فروش بيمه نامه اقدام ميکند.

ه:

هزينه استهلاک (Betterment)
چنانچه بعد از حادثه و تعويض يا تغيير اموال آسيب ديده، بيمه گذار در وضعي بهتر از قبل از حادثه قرار گيرد، مبلغي از خسارتها بصورت هزينه استهلاک کسر مي شود. اين کار باعث جلوگيري از سو ءاستفاده از بيمه و ايجاد حوادث عمدي مي شود.

در ضمن وب سایت بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران https://www.centinsur.ir است. می توانید از وب سایت آن نهاد هم بازدید فرمایید و اطلاعات مورد نظر خود را مطالعه فرمایید.